برام عجیبه که موام در زمان خودش مشهور بود و مردم با توجه کردن به هنرش، ازش قدردانی می‌کردن ولی حالا، خیلی کمتر ازش صحبت می‌شه و توی رمان‌نویس‌های قهار، اسمی ازش آورده نمی‌شه! معمولاً قضیه برعکسه.
ناراحت‌کننده‌ست چون حقیقتاً نویسنده‌ی خیلی خوبیه و تک‌تک کارهاش قابل ستایش‌ن.
برای هر سلیقه‌ای هم نوشته؛ داستان کوتاه تا رمان نهصد صفحه‌ای و نمایشنامه.
از جهتی دوست دارم بقیه بشناسنش چون لایق شناخته و از جهت دیگه دوست دارم برا خودم تنها بمونه؛)